„Do końca nie wiemy”. Czyż to nie brzmi ciekawie, a i wieloznacznie? Jeszcze nie wszystko. „Żałowała z całego serca, że córka dokonała wyboru, skazując siebie na ostracyzm, a ją, matkę, na samotność tak ciężką i przygnębiającą jak jesienny mrok”. Mocne, prawda? I można to zdanie połączyć z poprzednim. „(…) z półmiskiem lasagne i nałożyła mu sporą porcję”. Hm, bez komentarza. Cofnijmy się nieco. „Trzeba tak żyć, by mieć zapas na czterdzieści dni – zapewniała staruszka”. Pasuje do tego przed nim, niekoniecznie do tego wcześniej. „Ależ nie trzeba było”. W końcu trzeba czy nie, i co takiego?

Od dwóch tygodni media lokalne i regionalne donoszą – informował o tym również TC – o wysokim poziomie wód w północno-mazowieckich rzekach. Wkra i Mławka już przed Bożym Narodzeniem przekroczyły w wielu miejscach stan ostrzegawczy, natomiast Orzyc i Łydynia znajdują się w strefie wysokiego stanu wody. Wszyscy ostrzegają, że obecne mrozy mogą doprowadzić do zatorów wodnych, a po ich ustąpieniu stan wód może stać się poważnym zagrożeniem.

Pachniało ubranym rano drzewkiem, kompotem z suszu i potrawami. Przy nakrytym białym obrusem stole siedziało trzynaście osób, w tym troje domowników.

Już sto lat temu wędrujące po Mazowszu szopki bożonarodzeniowe były tradycją zamierająca, ale ciągle jeszcze w niektórych rejonach kultywowana, może trochę z sentymentu, trochę dla zabawy, albo po prostu dla zarobku.

Na koniec roku porozmawiajmy o pieniądzach, o dużych pieniądzach… Chodzi o zarobki jednego z wysokich urzędników formacji politycznej sprawującej do niedawna władzę. I to urzędnika takiego, który niestety nie odszedł wraz ze wszystkimi, ale prawdopodobnie pozostanie na stanowisku aż do 2028 roku, bo rok temu został wybrany przez sejm i prezydenta na drugą, 6-letnią kadencję.

Wydaje nam się, że na jakiś temat wiele wiemy, a przynajmniej, że mamy właściwe wyobrażenia. Dopiero rozmowa z drugim człowiekiem, lektura książki czy artykułu, udział w wydarzeniu, własne doświadczenie albo podcast, wpis na blogu, audycja, program uświadamiają nam, że tak naprawdę nic nie wiedzieliśmy, a jeśli już posiadaliśmy wiedzę, to niewielką lub mniejszą niż sądziliśmy.